( ça va aller )

(…)
—niet eenzaam is
maar samen een weg baant
door een woelige massa
dat verlangen opwekt tot nieuwe dromen , stromend zakt
in een lijf vol (on)gemak
diep vanbinnen wee(n)t en voelt dat
( alles goedkomt ) ( ooit )
wanneer eenzaamheid een lichaam
vindt dat charmant hoort , en zacht overwint

—ça va aller ( il m’a dit )
—je bent niet alleen ( zegt ze stil )